เพลง รร.นนก.
ณ ที่ตั้งมวกเหล็ก
ช่อเอ๋ย ช่อคูน เหลืองจำรูญร้อยระย้า สง่าแสน เจ้าปลิดปลิวไสวชูสู่ทุกแดน
คือแคว้นแดนนภาเมืองฟ้างาม
ทุกปีเจ้าผลิดอกออกสู่ฟ้า ดังคล้ายสายสัญญาของฟ้าคราม เร่งเรียนรุดรุ่งเรืองกระเดื่องนาม คุณธรรมนำหนุนตามงามจับใจ ด้วยรักนคราฟ้า ผู้กล้าครองฟ้าไทย
ฝึกตนฝนวินัย น้อมธรรมนำชีวิน
ช่อเอ๋ย ช่อคูน เพิ่มพูนยศเกริกไกรไปทุกถิ่น เหล่านายเรืออากาศ นวมินทร์ฯ
จงรักฯ ภักดิ์ภูมินทร์ และถิ่นไทย
ทุกปีเจ้าผลิดอกออกสู่ฟ้า ดังคล้ายสายสัญญาของฟ้าคราม เร่งเรียนรุดรุ่งเรืองกระเดื่องนาม คุณธรรมนำหนุนตามงามจับใจ ด้วยรักนคราฟ้า ผู้กล้าครองฟ้าไทย
ฝึกตนฝนวินัย น้อมธรรมนำชีวิน
ศรัทธาสู้ฟ้าใฝ่ฝันนำพา ได้มามวกเหล็ก ตั้งแต่ยังเล็กเคยฝัน
ขอพรพรจากฟ้า กราบองค์ราชัน คุ้มครองป้องกันโพยภัย
อบรมบ่มพบฝึกฝนกายใจ สมานสมัคร รักเกียรติศักดิ์ภูมิใจ
ทุกศาสตร์และศิลป์ การบินกว้างไกล พระคุณเทิดไว้บูชา
บิน สู่ ฟ้า หัวใจลำพอง ลอยล่องเริงนภา
เหม่อมองขอบปลายฟ้า มองพื้นดินพื้นหล้าผูกพัน
จบการศึกษาติดยศพร้อมหน้า จากเรืออากาศ สมดั่งมุ่งมาดตามฝัน
นับจากวันนี้ จะพลีชีวัน ป้องกันเขตแขวนแดนไทย
บิน สู่ ฟ้า หัวใจลำพอง ลอยล่องเริงนภา
เหม่อมองขอบปลายฟ้า มองพื้นดินพื้นหล้าผูกพัน
จบการศึกษาติดยศพร้อมหน้า จากเรืออากาศ สมดั่งมุ่งมาดตามฝัน
นับจากวันนี้ จะพลีชีวัน ป้องกันเขตแขวนแดนไทย
ณ ที่ตั้งดอนเมือง
ก้องกังวาลผ่านฟ้ามาหวีดหวิว ดังนกบินเหินลิ่วปลิวฟ้า
นั่นคือเงาเป้าหมายกรายยั่วท้า เราทุกคนเหิมกล้าปองมั่น
ปลุกดวงใจห้าวฮึกคราศึกษา ยากเข็ญเราตั้งตาเพียรหมั่น
ในเครื่องแบบสีเทานี้ พวกเราภูมิจิตทุกวัน
ฟากฟ้าไกลนั่นสวรรค์ในใจ
นักเรียนนายเรืออากาศ มุ่งเป็นรั้วชาติขวัญชาวไทย
พร้อมเอาชีวิตพลีให้ ไม่เคยหวั่นไหวใจหาญกล้า
นักเรียนนายเรืออากาศ มุงเป็นรั้วชาติล้อมนภา
ฟ้าคือแดนเราภายหน้า จะครองป้องฟ้าอันกว้างไกล
สามัคคีมั่น พวกเราร่วมชีวัน สีเทาเดียวกันมั่นใจ
รักชาติยิ่งใหญ่ ศาสนานบไหว้ มั่นไว้ในธรรม์
ภักดีร่มเกล้า เทิดพระปิ่นไทยเรา พร้อมเอาชีวีป้องกัน
สาบานไว้มั่นเขตอาณาสีฟ้านั้น เราป้องกันทั้งสิ้น
โรงเรียนนายเรืออากาศนวมินทกษัตริยาธิราชนี้
พระราชทานนามล้ำค่าพระบารมี 84 พระชันษาองค์ราชัน
โรงเรียนนายเรืออากาศนวมินทกษัตริยาธิราชนั้น
แหล่งศึกษาด้านการบินถิ่นสำคัญ
สถาบันทหารอากาศชาติชายชาญ
สร้างผู้นำทัพฟ้าไทย พร้อมใจ วินัย ระเบียบ รู้งาน
รักระบบเกียรติศักดิ์กล้าหาญ เชี่ยวชาญศาสตร์กว้างไกล
เพื่อแผ่นดินพร้อมภักดี ขอพลีแม้ชีวิตมอดมลาย
รักชาติศาสกษัตริย์มั่นหมาย ทอดกายพรมแดนแขวงไทย
นักเรียนนายเรืออากาศ ขอสัญญาด้วยเกียรติมั่นไว้ จงรักเทิดทูลดวงใจ เทิดไท้ทุกพระองค์วงศ์จักรี
โรงเรียนนายเรืออากาศนวมินทกษัตริยาธิราช
เปรียบดังหัวใจกองทัพอากาศ
หล่อหลอมทั้งกายใจ ให้เป็นผู้นำ
ฝึกฝนให้ชำนาญการทุกอย่าง
เราภาคภูมิใจแค่ไหน ที่ได้อยู่ตรงนี้
ให้รู้รักสามัคคีในรั้วฟ้า-เหลือง
เราคือนักเรียนนายเรืออากาศ
คืออนาคต คือความหวังของชาวฟ้า
สายเลือดสีเทาศักดิ์ศรีงามสง่า
เราขอสัญญาจะดูแลน่านฟ้าไทย
เราทหารราชวัลลภรักษาองค์ พระมหากษัตริย์สูงส่ง
ล้วนแต่องอาจแข็งแรง เราทุกคนบูชากล้าหาญ
วินัยเทิดเกียรติชาติไว้ทุกแห่ง ใจดุจเหล็กเพชรแข็งแกร่งมิกลัวใคร
เราเป็นกองทหารประวัติการณ์ก่อเกิด กำเนิดกองทัพบกชาติไทย
เราทุกคนภูมิใจ ได้รับไว้วางพระราชหฤทัย
พิทักษ์สมเด็จเจ้าไทย ตลอดในพระวงศ์จักรีฯ
เราทหารราชวัลลภรักษาองค์ฯ จะถวายสัตย์ซื่อตรง
องค์ราชาราชินี ถ้าแม้นมีภัยพาลอวดหาญ มิเกรง ดูหมิ่น ข่มเหง ย่ำยี
เราจะถวายชีวี มิหวาดหวั่น
จะลุยเลือดสู้ตายจะเอากายป้องกัน เป็นเกราะทองรบประจัญศัตรู
ฝากฝีมือปรากฏ เกียรติยศฟุ้งเฟื่อง
กระเดื่องกองทัพบกไทย ไว้นามเชิดชูราชวัลลภคู่ปฐพี
(พูด)*
เรื่องสิบโม้ โอ้อวดตน เพื่อพ้นผิด...
ย้ำให้คิด ทำจิตให้ตรง มั่นคงทุกวัน
(ร้อง)*
หนึ่งโม้แก่..อ้างย่ำแย่ ทำไม่ไหว
สองโม้ป่วย..ช่วยเห็นใจ ไม่เป็นจริง
สามโม้ตาย..ญาติห่างไกล ไว้อ้างอิง
สี่ Half truth (ฮาฟ ทรูช) โม้ไม่จริง ไม่ตรงประเด็น
ห้าโม้ว่า..ไม่รู้เรื่อง อ้างถูกกริ้ว ทำหน้านิ่ว
แกล้งประหม่า พาให้เห็น
หกโม้ขยัน..มากกว่าใคร ทั้งไม่เป็น เที่ยวก้าวก่าย
ไม่วายเว้น เป็นประจำ
เจ็ดโม้กล้าหาญ..วีรกรรม นำประโยชน์
อ้างเกียรติยศ อวดความดี เป็นที่น่าขำ
แปดโม้ยศ..ไปแอบอ้าง สร้างสมกรรม
เก้าโม้โหรา..สรรหาคำ ย้ำญานตน
สิบโม้จน..ต้องทุกข์ทน จนปกปิด หวังประโยชน์ ชีวิต จิตสลัว
เรื่อง.."สิบโม้" ท่องเตือนใจ ไว้เตือนตัว
จะไม่มั่ว มืดหมดจาง สว่างเอย
โบราณว่า เป็นข้าจอมกษัตริย์ ราชสวัสดิ์ต้องเพียรเรียนรักษา
ท่านกำหนดจดไว้ในตำรา มีมาแต่โบราณช้านานครัน
หนึ่งวิชาสามารถมีอย่างไร ไม่ปิดไว้ให้ท่านทราบทุกสิ่งสรรพ์
หนึ่งกล้าหาญทำการถวายนั้น มุ่งมั่นจนสำเร็จเจตนา
หนึ่งมิได้ประมาทราชกิจ ชอบผิดตริตรึกหมั่นศึกษา
หนึ่งสัตย์ซื่อถือธรรมจรรยา เหมือนสมาทานศีลไว้มั่นคง
หนึ่งสงบเสงี่ยมเจียมตัวไม่กำเริบ เอื้อมเอิบหยิ่งเย่อเพ้อหลง
หนึ่งอยู่ใกล้ชิดติดพระองค์ ไม่ทำเทียมด้วยทนงพระกรุณา
หนึ่งไซร้ไม่ร่วมราชาอาสน์ ด้วยอุบาทว์จัญไรเป็นหนักหนา
หนึ่งเข้าเฝ้าสังเกตซึ่งกิจจา ไม่ใกล้ไกลไปกว่าสมควรการ
หนึ่งผู้หญิงชาวในไม่พันพัว เล่นหัวผูกรักสมัครสมาน
หนึ่งสวามิภักดิ์รักใคร่ในภูบาล ถึงถูกกริ้วทนทานไม่ตอบแทน
ร่อนบินสู่ฟ้าสีคราม วาบหวามอารมณ์ไม่วาย
เที่ยวคอยตะเวนฟ้าไทย ต้องห่างไกลไอดิน
เราชาวลูกฟ้าสีเทา ค่ำเช้าต้องเตรียมตัวบิน
หน้าที่มีอยู่เคยชิน เหินไปทั่วถิ่นนภา
ฝากใจไว้ถิ่นดอน งามงอนโปรดเก็บรักษา
ห่างไปไม่กี่เวลา จะบินมาสู่ดอนแดนดิน
เมฆหมอกระยิบระยับตา ท้องฟ้าเรื่อยมาอาจิณ
เพื่อไทยได้อยู่คู่ดิน ทัพฟ้าไม่สิ้นสลาย
เหม่อมองฟากฟ้าสีคราม คนรักลอยลำยามบิน
สู่กลางเมฆหมอกอาจิณ นำเครื่องบินลอยไป
ศักดิ์ชาวลูกฟ้าสีเทา ความรักไม่เบาจางใจ
ท่ามกลางอากาศบินไป คุ้มภัยในถิ่นนภา
หยุดบินแล้วกลับดอน มีคนคอยป้อนข้าวปลา
เหน็ดเหนื่อยเพื่อชาติคู่ฟ้า หากใครมาหมิ่นไทยไม่หนี
เก็บใจให้ทัพฟ้าไทย อธิษฐานพ้นภัยราวี
โอ้...เรืออากาศแสนดี พร้อมพลีชีพเพื่อชาติไทย
ช่อชัยพฤกษ์ เครื่องรำลึกถึง ศักดิ์ชัย
ผสานเกียรติไกร เนื้อเลือดจิตใจไว้ด้วยดี
ช่อชัยพฤกษ์ เครื่องรำลึกสามัคคี
เทิดเหนือชีวี สมบูรณ์ศักดิ์ศรีที่ไม่สูญ
ช่อชัยพฤกษ์ช่อชัย รวมทั้งดอกใบจึงงามเกื้อกูล
มีพร้อมทั้งความไพบูลย์ ยศอันไพฑูรย์ เกียรติคุณสูงไกล
ช่อชัยพฤกษ์ เครื่องรำลึกถึงนานไป
เกียรติสูงจูงใจ เพื่อความเกรียงไกรศักดิ์ชัยไชโย
เราร่วมฉลอง ต้องเฉลิมเสริมโชคชัย
ศักดิ์ศรีเกรียงไกร ทุกคนภูมิใจช่อชัยพฤกษ์เรา
ครั่นครื้น ดั่งเพลงสวรรค์ วิมานคนธรรพ์หลั่นฟ้ามาใกล้
เททบุตรนางฟ้าไทย โอบกอดกันพลิ้วไป
พลิ้วไปพร้อมกับเสียงเพลง
สุขคร้านผ่านฟลอร์เฟื่องฟ้า ร้อนแรงลีลาที่ล้าและเร่ง
ปลื้มดื่มด่ำตามเสียงเพลง สนุกกันครื้นเครง
เพราะรสประเลงปลุกใจ
โลกถูกเหวี่ยงหวือในวิมาน
สำเริง สำราญ ผ่านอโศกสถานไกล
เทพบุตรนางฟ้าไทย เยื้องกรายเต้นไปย้ายไปโยกมา
โอ้ทิพย์สุธาสวรรค์ วิมานคนธรรพ์สุขสันต์เริงร่า
หลับจะอยู่ในนิทรา ตื่นอยู่ในขวัญตา
ขวัญฟ้าเฟื่องฟลอร์ไฉไล
ดอนเอ๋ยถิ่นครองของชาวฟ้า แต่นี้ต้องไกลลับหน้า
เพราะต้องลาจากดอน ใจหายวับเลือนเหมือนขาดรอน หัวอกชาวฟ้าร้อน เมื่อจากจรอาลัย
เหมือนดังลูกนกน้อยคล้อยรวงรัง
บินเหินลำพัง แล้วห่วงรังลับไกล
อกแม่เอยเคยคุ้มครองรักใคร่
ดังน้องพี่ที่มีน้ำใจ ไม่ลืมนิรันดร์
ลาแล้วถิ่นตอนสอนความรู้
ลาฟ้าที่เคยมองอยู่พร้อมเชิดชูให้ฝัน
ลามิตรทั้งมวลล้วนผูกพัน
ขอให้เรานี้รักกันเช่นดั่งวันรวมดอน
เหลียวมองดูทิวสนล้นอาลัย
ชัยพฤกษ์ไปรยใบเร้าให้ใจร้าวรอน
โอ้แก้วตาเรียมขอลาร้างก่อน ยามร้างไกลฝากใจถึงดอน
ไม่คลอนและคลาย
เหมือนดังวิหคโบกบินถลา จากแดนดินสู่ถิ่นเมฆา
ฝากชีวาไว้บนฟ้ากว้าง ในห้วงเมฆา ถิ่นแดนฟ้านี้มีทุกอย่าง
เมฆหมอกและความอ้างว้าง อยู่เคียงข้างไม่ห่างตัวเรา
ฝนลมแรงต้านสุดทานทนไหว ร่อนถลาสู้ฝ่าฟันไป
เหนื่อยเพียงใดไม่เคยหมองเศร้า ในห้วงเมฆาถิ่นแดนฟ้านี้เป็นของเรา
เปลวแดดและความเงียบเหงา มิบรรเทา เราไม่หวั่นไหว
ปิกทองคู่นภา ชาติศาสนา และองค์ประมุขแห่งไทย
ห่วงและหวงดั่งดวงใจ
ทุกคนเทิดทูนยิ่งใหญ่ เพื่อชาติไทยชีพพร้อมยอมพลี
หวนคืนรังเก่าพวกเราสดใส จากแดนดินสู่ถิ่นอำไพ
จากฤทัยถึงธรณี
เพียงเห็นจอมใจ เหนื่อยก็คลายสมใจแล้วนี่
เพื่อเกียรติและเป็นศักดิ์ศรี ขวัญชีวี ลูกฟ้านิรันดร์
ดอนแดนดินถิ่นวิมาน ดอนงามตระการปานเมืองพรหม
ดอนแดนนภาน่าสุขสม ดอนไม่ระทมต่อลมฟ้า
ถึงกายจะห่างต่างแดนแสนไกล ลืมไม่ได้แดนดินถิ่นเวหา
เรืออากาศมีดอนเป็นมารดา มอบชีวาสุกใสให้รุ่งเรือง
มองทิวสนแลละลิ่วปลิวไสว ชัยพฤกษ์สลัดใบชูช่อเหลือง
งามจับตาศรีสง่าดอนเมืองชื่อลือเลื่องเรืออากาศพิลาศไกล
ท้องนภาฟ้ากว้างทางชีวี ลูกดอนมีภาระมั่นอันผ่องใส
คือปกป้องคุ้มครองอธิปไตย น่านฟ้าไทยจะมิให้ใครย่ำยี
ฟ้างามเมื่อยลชลใจชื่น ทั้งวัน และคืนเรารื่นรมย์
เมฆหมอกเปลี่ยนแปลงด้วยลม ไม่ตรมฟ้าอากาศคือตัวเรา
ฟ้าดินถิ่นดอนเมืองมารดา มิลืมถิ่นฟ้าและสีเทา
ตะวัน และเดือนหมู่ดาว กลางหาวเหมือนเพื่อนเราทุกวันคืน
ฝากชีวากับฟ้าใกล สายจิตสายใจฝากไว้คู่ชื่น
เพื่อศักดิ์ศรีเทากลมกลืน
เพื่อดาวฟ้ายั่งยืนชื่นด้วยรักมิคลาย
ผองเราลูกฟ้าเรืออากาศ น้ำใจสะอาดสมชาติชาย
จะอยู่แห่งใดรักไม่วาย ไม่คลายเพราะสายใจนี้ใจเดียว
(สร้อย)
(ช) รำวงชาวฟ้าๆ
(ญ) รำวงชาวฟ้า ขอเชิญเทวาออกโค้งเทวี
(ช-ญ) ฟ้อนรำกันให้เปรมปรีดิ์ๆ ทวยเทพเทวีจงอย่ารีรอรา
เชิญรีบมาเร็วไว
(ญ) ฟังเสียงเสนาะไพเราะดังก้องเรียกมา (หมู่รับ)
เชิญชวนเทวาโค้งเทพกัญญา เราจะช้าอยู่ไยๆ
(ญ) เสียงเพลงมันช่างยวนใจ ชวนให้ออกไปร่ายรำ
มาเถิดน้องจะนำๆ ขอเชิญพี่รำตามน้องออกมาๆ
(สร้อย)........................................................................
(ช) ไปเถิดสหายเชิงชายอย่าให้เขาหมิ่น (หมู่รับ)
ออกรำกับยอดเทพินอย่าให้เขาหมิ่นเชิงชาย (หมู่รับ)
(ญ) เหล่าเทพอัปสรกรายกรออกรำนำไป (หมู่รับ)
แสนสุขสนุกฤทัยสมกับอยู่ในแดนชาวฟ้า (หมู่รับ)
(สร้อย)........................................................................